Ostatnia decyzja Federalnego Sądu Pracy w zakresie leasingu pracowniczego w Niemczech jasno określa sposób wynagradzania pracowników tymczasowych zatrudnianych przez agencje pracy tymczasowej.
Zgodnie z niedawną decyzją Federalnego Sądu Pracy (wyrok z dnia 31 maja 2023 r., sprawa nr 5 AZR 143/19), pracownicy zatrudnieni przez agencję pracy tymczasowej nie muszą otrzymywać takiego samego wynagrodzenia za tę samą pracę, co stali pracownicy firmy.
Pozew został złożony przez pracownicę tymczasową, która została zatrudniona w spółce jako osoba kompletująca zamówienia. Za swoją pracę pracownica tymczasowa otrzymywała stawkę godzinową o około jedną trzecią niższą niż porównywalni stali pracownicy, którzy byli bezpośrednio zatrudnieni przez spółkę. Pracownica złożyła pozew o wypłatę różnicy w stosunku do wynagrodzenia stałych pracowników. Umowa zbiorowa pracy IGZ (niem. Interessengemeinschaft Zeitarbeit) i związku zawodowego (niem. ver.di – Vereinte Dienstleistungsgewekschaft) miały zastosowanie do tymczasowego stosunku pracy.
Wstępne orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości
Ponieważ pracownica tymczasowa podniosła również naruszenie art. 5 ust. 3 dyrektywy w sprawie pracy tymczasowej (dyrektywa 2008/104/WE), Federalny Sąd Pracy skierował sprawę do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu. Europejski Trybunał Sprawiedliwości orzekł w postępowaniu prejudycjalnym, że pracownicy tymczasowi mogą otrzymywać niższe wynagrodzenie tylko wtedy, gdy nierówne traktowanie jest rekompensowane umową zbiorową pracy (wyrok z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. akt C-311/21).
Decyzja Federalnego Sądu Pracy: Układ zbiorowy pracy nie musi stanowić rekompensaty finansowej
W swojej decyzji Federalny Sąd Pracy przychylił się do orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Na podstawie obowiązującej umowy zbiorowej pracy istnieje korzyść kompensacyjna dla pracownika tymczasowego: pracownik tymczasowy ma również prawo do wypłaty wynagrodzenia za okresy, w których nie jest użyczony przedsiębiorstwu na podstawie umowy zbiorowej pracy. Agencja pracy tymczasowej ponosi ryzyko ekonomiczne i operacyjne w okresach, w których pracownicy tymczasowi nie są wypożyczani. Ponadto wynagrodzenie wynikające z umowy zbiorowej pracy nie może być niższe niż dolna granica wynagrodzenia ustalona przez państwo i ustawową płacą minimalną. Co więcej, od zasady równego wynagrodzenia można odstąpić tylko w ciągu pierwszych dziewięciu miesięcy od zlecenia na rzecz najemcy. W opinii sądu ta umowa zbiorowa pracy, w połączeniu z ustawowymi przepisami ochronnymi dla pracowników tymczasowych, spełnia wymogi dyrektywy UE w sprawie pracy tymczasowej. Rekompensata finansowa nie jest zdaniem sądu w takim przypadku wymagana.
Co to orzeczenie oznacza dla agencji pracy tymczasowej?
Agencje pracy tymczasowej, które stosują i uzgodniły ze swoimi pracownikami układ zbiorowy pracy, który przewiduje odpowiednią rekompensatę za gorsze warunki finansowe w porównaniu ze stałymi pracownikami, mogą wypłacać niższe wynagrodzenie uzgodnione w układzie zbiorowym pracy przez pierwsze dziewięć miesięcy pracy tymczasowej. Muszą jednak przestrzegać wszystkich wymogów układu zbiorowego i obowiązujących przepisów prawa. Jeśli układ zbiorowy nie ma zastosowania, zasada równego wynagrodzenia obowiązuje od pierwszego dnia zatrudnienia pracownika.
Kancelaria Grau Rechtsanwälte PartGmbB oferuje wsparcie prawne w codziennym prowadzeniu przedsiębiorstwa w Niemczech, szczególnie dla przedsiębiorstw z polskim kapitałem – całe spektrum niemieckiego prawa gospodarczego, począwszy od prawa korporacyjnego i handlowego, poprzez prawo dystrybucyjne, prawo pracy, prawo upadłościowe i windykacje należności.
W przypadku dalszych pytań prosimy o kontakt z naszą kancelarią pod numerem +49 (0) 40 180 364 020 lub office@graulaw.eu.
