Przepisy UE dotyczące pracy w transporcie drogowym

Przepisy dotyczące czasu prowadzenia pojazdu, przerw i okresów odpoczynku kierowców wykonujących przewóz drogowy rzeczy i osób zostały uregulowane przez unijnego prawodawcę w Rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85.

Do jakich przejazdów ma zastosowanie rozporządzenie?

Rozporządzenie (WE) nr 561/2006 obejmuje przypadki, gdy transport drogowy dotyczy:

• rzeczy, gdy dopuszczalna masa całkowita pojazdów łącznie z przyczepą lub naczepą przekracza 3,5 tony, lub
• osób, pojazdami przeznaczonymi do przewozu więcej niż dziewięciu osób łącznie z kierowcą

Warto zaznaczyć, iż regulację unijną stosuje się do przewozu drogowego wykonywanego na terytorium państw Unii Europejskiej oraz Szwajcarii i państw będących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

Ograniczenia związane z wykonywaniem przejazdu

1. Czas prowadzenia pojazdu

Zgodnie z postanowieniami art. 6 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 dzienny czas prowadzenia pojazdu nie może przekroczyć łącznie 9 godzin. Limit ten może zostać zwiększony do 10 godzin, jednakże nie częściej niż dwa razy w tygodniu.

W zakresie wymiaru tygodniowego, nie może on przekroczyć 56 godzin prowadzenia pojazdu tygodniowo, zaś łączny czas prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni 90 godzin.

2. Przerwy

Na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 po 4,5 godzinach prowadzenia pojazdu kierowcy przysługuje ciągła przerwa, która powinna wynosić co najmniej 45 minut.

3. Okres odpoczynku

Dzienny okres wypoczynku powinien trwać nieprzerwanie co najmniej 11 godzin. Alternatywnie, regularny dzienny okres odpoczynku można wykorzystać w dwóch częściach, z których pierwsza musi nieprzerwanie trwać co najmniej 3 godziny a druga co najmniej 9 godzin.

Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 kierowca może mieć najwyżej 3 skrócone dzienne okresy odpoczynku pomiędzy dwoma tygodniowymi okresami odpoczynku, które wynoszą co najmniej 9 godzin, ale mniej niż 11 godzin odpoczynku w ciągu 24 godzinnego okresu czasu.

Tygodniowy okres odpoczynku kierowcy powinien trwać co najmniej 45 godzin. Tygodniowy okres odpoczynku rozpoczyna się nie później niż po zakończeniu sześciu okresów 24 godzinnych licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku. Tygodniowy okres odpoczynku można skrócić, jednakże nie mniej niż do 24 godzin. Skrócony tygodniowy okres odpoczynku należy jednak zrekompensować równoważnym odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu.

Obowiązki przedsiębiorstwa transportowego

Przedsiębiorstwa transportowe są odpowiedzialne za przestrzeganie przepisów Rozporządzenia przez zatrudnionych kierowców. Ciążące na przedsiębiorstwach obowiązki dotyczą:

1. zakazu wypłacania kierowcom składników wynagrodzenia, nawet w formie premii czy dodatku, które są uzależnione od przebytej odległości lub ilości przewożonych rzeczy, jeżeli ich stosowanie może zagrażać bezpieczeństwu drogowemu,
2. zapewnienia, aby uzgodnione umownie harmonogramy transportu były zgodne z przepisami Rozporządzenia,
3. organizowanie pracy kierowcom w taki sposób, aby mogli przestrzegać przepisów Rozporządzenia, w tym wydaje odpowiednie polecenia kierowcy i przeprowadza regularne kontrole.

Podkreślenia wymaga fakt, iż przedsiębiorstwo transportowe odpowiada za naruszenia przepisów, których dopuszczają się kierowcy tego przedsiębiorstwa.

Obowiązek stosowania tachografu

Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 165/2014 przedsiębiorcy transportowi w pojazdach używanych do przewozu drogowego osób lub rzeczy w rozumieniu rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 mają obowiązek instalowania tachografów, za pomocą których każda podróż jest rejestrowana. Ponadto przedsiębiorstwa są zobligowane do zapewnienia właściwego przeszkolenia kierowców i poinstruowania ich w zakresie prawidłowego działania tachografów. Podkreślenia wymaga również fakt, iż właściwe służby są uprawnione do kontrolowania tachografu w każdym momencie.